Nieuwsbrieven

In sneltreinvaart en eigenlijk sneller nog kantelt mijn leven volledig, schreef de goede vriend in antwoord op de vraag hoe het met hem ging. Soms bereiken we het punt dat we onze koers radicaal weten te verleggen naar een gezondere en meer vervullende koers. Dat gebeurt pas op het moment als we er in zijn geslaagd om vrede te sluiten met het verleden. In het werken met systeemdynamieken, noemen we dat buigen en daarmee maken we ook daadwerkelijk een buiging.

Een goede vriend van me zei laatst met een raadselachtige blik in zijn ogen: "In mijn huis zijn alleen nog maar mensen welkom die geen andere mensen buitensluiten." Ik wilde net zeggen dat ik het helemaal met hem eens was, toen ik er opeens de dubbelzinnigheid van inzag. Wat is het toch moeilijk om echt alles en iedereen in te sluiten! Bij het schaduwwerk en het werken met systeemdynamieken, is dat precies wat nodig is: pas als alles en iedereen er mag zijn, kan er rust in het systeem ontstaan. Maar dan bedoel ik ook echt alles en iedereen!

Voor velen was 2021 een vreemd, somber en soms ook beangstigend jaar. Af en toe vond ik het zelfs overwhelming en hoogstwaarschijnlijk zijn we ‘er’ voorlopig nog lang niet mee klaar! Ik denk dat we eraan zullen moeten wennen dat er veel is wat we nog niet weten. Als we het niet weten meer durven toe te laten, gaan we naar mijn idee juist veel meer zien dan wanneer we op zoek gaan naar een eenduidig en simpel antwoord. De wijsheid om je op het niet weten te richten is trouwens al oeroud en terug te vinden in bijna alle grote tradities. Die gaan ervanuit dat de realiteit zo complex is dat die in feite onkenbaar is.

Er zijn ‘dingen’ waar ik maar moeilijk de juiste woorden voor kan vinden. Dat maakt het schrijven van een nieuwsbrief voor Heilig Vuur soms tot een spirituele ervaring op zich. Zo is er een soort van ‘natuur’ die overal doorheen stroomt en alles van leven voorziet. In het Taoïsme wordt deze transformerende stroom aangeduid met Tao ofwel de weg. De taoïstische uitdrukking Wu Wei gaat over de kunst om in harmonie met de weg te leven; handelen door niet te handelen. Wie leeft volgens de principes van Wu Wei, is als het ware voortdurend in gesprek met de elementaire krachten van de natuur die in ieder van ons en dus in de wereld in beweging zijn. Go with the flow, in plaats van tegen de stroom ingaan door iets te forceren, dat is waar de Tao over gaat. Maar hoe doe je dat?

Als er een soort is in ons ecosysteem dat de systemische wet van geven en nemen overtreedt, dan is het wel de mens. En we betalen, zonder dat we ons dat volledig bewust zijn, de stevige prijs van een groeiend gevoel van leegte en zinloosheid. Kunnen we dat ooit nog herstellen? Laten we in ieder geval ons best doen om op zijn minst de sporen van een charmante poging tot herstel achter te laten.

Rutte ‘meets’ Heilig Vuur: “We hebben gemerkt dat het HV-10-virus grote gevolgen heeft voor het levensgeluk van mensen die ermee besmet zijn geraakt. Wij zien dat zij eindelijk hun eigen leven gaan leiden en hun eigen lot gaan dragen. Ik voorspel u: het leven zal steeds meer worden omarmd. Maar we moeten het wel samen doen!”

In deze dagen van innerlijke stilte, moet ik denken aan mijn oma, de moeder van mijn moeder. Een struise vrouw waar ik half verliefd op was maar ook half bang voor was. Elk jaar ging ik een aantal weken bij haar in Delft logeren. Zij kon als de beste koken en dat wilde ik graag van haar leren. Op een dag besloot ik haar te verrassen door zelf een gerecht voor haar te maken dat ik had bestudeerd in het kookboek van mijn moeder. 

Op 2 februari 2000 werd Isabel, een van onze dochters, geboren. Een prachtige datum! Niet alleen vanwege de magische combinatie van de cijfers 2 en 0, maar ook omdat de tweede februari de dag is waarop Imbolc wordt gevierd, het oude Keltische feest ter ere van de bevruchting van de aarde in het nieuwe zonnejaar. Het woord imbolg betekent in het oud-Iers 'in de buik' en verwijst naar de zwangerschap van de ooien, de vrouwtjesschapen, in deze tijd van het jaar. We zijn op weg naar de lente, de tijd van de levenslust en het nieuwe leven!

In deze donkere dagen rondom de langste nacht van het jaar, voelen velen van ons zich uitgenodigd tot zelfreflectie. Met het toenemen van de donkerte buiten, dalen we zelf ook af in onze eigen diepe duisternis om naar de plek te gaan waar wij ons gemakkelijk verstoppen, waar we ons verdriet en ons verlangen veilig opbergen, niet zichtbaar voor de buitenwereld en waar we misschien wel niet zo aardig en vergevingsgezind zijn als we lijken.